اگر در شهر ميداني نبود، شهر چگونه مي شد؟ آيا شهر جز مجموعه اي از ساختمان مي شد با دالانهايي باريك يا پهن در بين آن ساختمانها؟ آيا چنين شهري مي توانست واجد هويت گردد؟ آيا در اين صورت نقطه اي خاص و با مفهوم براي شهروندان به وجود مي آمد؟ آيا حس ورود به شهر را مي شد با تابلوها و كيلومترهاي مدرج آن و خوشامدگوييهايش درك كرد؟ خاطره ها كجا شكل مي گرفت؟ مكاني براي تعلق داشتن به آن باقي مي ماند؟ يك ميدان موفق نشان دهندة توانايي شهر و يك ميدان ضعيف نشانگر ضعف مديريت شهري است. اگر شهري بخواهد ميزان موفقيت ميادين را باال ببرد و ارزشهاي انساني و اجتماعي را در عرصة گوناگون زندگي احيا كند، بايد دقت كند كه چيستي چنين فضاهايي كدام است، اين مكانها آبستن چه نوع فعاليتهايي هستند. آيا مردم اين مكان را به اختيار انتخاب مي كنند يا به اجبار؟
