در سال 1831 به منظور طراحی نمادی برای سازمان بنادر و دریانوردی در مقیاس معرفی در سطح کشور مسابقه ای در بین طراحان و مشاوران ایران برگذار شد . مقرر شده بود که این نماد در میدان ورودی بندر امام به عنوان یکی از بزرگترین بنادر کشور احداث شده و نقش نماد سازمان بنادر و دریانوردی را بر عهده گیرد . به دلیل اهمیت موضوع و حساسیت کارفرما در انتخاب طرح ، دو طرح از بین گروههای شرکت کننده انتخاب شده و روند طراحی ایده های جدید با دو طراح برگزیده در
پیش گرفته شده در نهایت طرح شرکت مهندسین مشاور نقشیاد به عنوان طرح برگزیده انتخاب شد و در فروردین سال 1831 قرارداد تهیه نقشه های اجرایی با این مشاور منعقد شد . با توجه به پیچیدگی طرح منتخب روند تهیه نقشه های اجرایی و بررسی و تصویب آن توسط کارشناسان سازمان و کارشناسان مدعو به شکل جلسات منظم در محل معاونت مهندسی عمران سازمان بنادر پیگیری شده و در نهایت در سال 1831 و پس از برگزاری مناقصه ، قرارداد اجرای پروژه با شرکت
ساختمانی وزوا به عنوان پیمانکار پروژه در مهرماه 1831 منعقد شد و متعاقباً مطالعه جامعی در خصوص انتخاب پیمانکار اسکلت فلزی انجام شد و نهایتاً پس از بررسی های فراوان شرکت صنعتی کاوه به این منظور انتخاب و اجرای سازه آغاز گردید.
این سازه 121 تن وزن و 11 متر ارتفاع دارد و حدوداً 3 متر از المان میدان آزادی بلندتر است. وسعت میدان نیز معادل 1 هکتار می باشد که در نوع خود یکی از بزرگترین میادین کشور است .
